Column april 2024

Netwerken

Netwerken en samenwerken is denk ik wel de sterke kant van mijn bedrijf Vanzorgnaarbeter. In alle regio’s waar wij komen hebben we wel een netwerkje opgebouwd van allerlei multi­disciplinaire hulpverleners.

Ik had weer zo’n leuk hoera­momentje. Vanuit het WEC Erasmus kreeg ik een zeer complexe cliënt in zorg met een pgb. Dwars­laesie, diabetes; de gaten vallen er letterlijk in, ondanks dat deze man nog niet zo oud is. Meerdere necrotische decubitus­letsels en een fistel die van de stuit doorloopt en uitkomt bij de heup. Echte vieze stinkende wonden en een overbelaste thuis­situatie.

Daar mocht ik even mijn tanden in zetten, want vanaf de poli lukt het niet altijd om goed zicht te krijgen bij de patiënten thuis. Bovendien moet deze cliënt per ambulance naar de poli, daar met tillift op de behandeltafel: dat wil je dus zo min moge­lijk i.v.m. belasting voor meneer, maar ook voor de poli. Toevallig ook net 2 bijeenkomsten gehad waar wij elkaar als collega’s tegenkwamen: we konden elkaar dus ‘warm’ over­dragen. Lekker praktisch, daar ben ik gek op. Wekelijks krijgt de poli een ‘progress note’ vanuit InSight (mijn digitaal wond­systeem waarmee ik tevens gelijk alle benodigde materialen kan bestellen bij Wondhuis).

Ik heb meneer thuis aan mijn nieuwe speeltje gelegd, namelijk de BIVA­meter. Dit apparaat meet tot op celniveau de voeding en conditie. Die gegevens gaan dan naar een diëtist waarmee ik samenwerk. Zij regelt de machtiging voor de vergoeding en kan dan zo nodig aanvullende voeding bestellen. Bij deze cliënt bleek dat geen overbodige luxe. Er is inmiddels gestart met
2­Prepare en PROSource. Alle beetjes helpen.

Ik werk altijd samen met de reguliere thuiszorg. Hen heb ik letterlijk bij meneer zelf laten zien hoe ze op een goede manier alle wonden kunnen verzorgen, net als de echtgenote, die het tussen­door ook nog wel eens doet.

Meneer ligt op een luchtwisselmatras en heeft een AD­stoelzitting. Hij kan helaas geen wissel­ligging hebben, dus wil hij graag een hogere klasse matras. Vegro geeft aan dat ik dit beter gelijk met Joerns Healthcare kan regelen, want de machtiging voor een Dolphin matras wordt zelden afgegeven. Dussssss ik bellen met Joerns; ik krijg Kirstie aan de lijn. Samen hebben we alles doorgenomen in de hoop dat het Zilveren Kruis het gaat vergoeden. Kirstie gaat haar best doen. Vervolgens belde al snel een mevrouw van Zilveren Kruis voor meer info. Ondertussen was de heer alweer met spoed opgenomen en lag hij in het ziekenhuis ook op een Dolphin matras.

En nog geen week later belde deze dame weer met de mededeling dat het matras voor 6 maanden afgegeven mag worden. Yessssssss, vreugde­dansje, en zowel de mevrouw van Zilveren Kruis als Kirstie even heel erg bedankt voor het snelle en fijne samenwerken.

Ondertussen gaat de ergotherapie thuis ook weer langskomen om mee te kijken, want meneer wil niet terug naar het revalidatiecentrum. Fysio gaat ook weer aan de slag en zo hopen we hem maximaal te kunnen helpen. En dat doen we met zijn allen.