Gedrevenheid en passie
Ik hoor de laatste tijd vaak de vraag: ‘Debby, waar komt jouw gedrevenheid en passie vandaan?’
Ik heb op jonge leeftijd beide ouders verloren aan kanker en hen beiden verzorgd. Mijn moeder was zwaar ziek toen ik hoogzwanger was, en ik zorgde voor mijn vader terwijl ik twee jonge kinderen had. Het was uitdagend om een balans te vinden tussen mijn gezin met twee astmatische kinderen, werk en de zorg voor mijn ouders. Het heeft uiteindelijk geleid tot een burnout nadat ze overleden waren, waar mijn baas in de zorg weinig begrip voor had. Aan de ene kant begrijp ik dat wel, aangezien ik nu zelfstandig ondernemer ben met medewerkers.
Negen en een half jaar geleden kreeg mijn exman de diagnose uitgezaaide prostaatkanker, en ook hem heb ik verzorgd, naast de zorg voor mijn gezin, werk en huishouden. Na vijf jaar ben
ik gescheiden, het was simpelweg niet vol te houden. Tot voor kort was ik nog mantelzorger, maar pas toen ik hiermee stopte, kreeg hij recht op zorg. Nu zijn we bezig met het proces van euthanasie; dit is ook de vader van mijn kinderen, met wie ik nog steeds goed contact heb. Het is niet niks. Ook hier word ik veroordeeld omdat ik gescheiden ben van een ernstig zieke man, iets wat mijn schoonfamilie mij tot op de dag van vandaag nog kwalijk neemt.
Daarnaast heb ik zelf meerdere revalidatietrajecten doorlopen en weet ik hoe het is om aan de andere kant te staan, als patiënt en mantelzorger. De frustraties, oordelen en veroordelingen waar je tegenaan loopt, laten je letterlijk zien hoe je niet behandeld wilt worden als patiënt of cliënt. Hieruit ontstond de motivatie om het anders te doen, en zo is ‘Vanzorgnaarbeter‘ ontstaan.
Ik kan en mag het nu doen zoals ik denk dat nodig is, met oog voor de cliënt/patiënt, maar ook zeker voor hun omgeving.Of ik dit kan blijven doen met de huidige ontwik-kelingen in de zorg?
Of ik dit kan blijven doen met de huidige ontwik-kelingen in de zorg?
Geen idee, dat zien we dan wel. Tot die tijd blijf ik mijn ding doen en hoop ik anderen te inspireren. Patiënt en mantelzorger zijn kan heel zwaar en uitdagend zijn, iets wat voor anderen moeilijk te bevatten is. Dit leer je namelijk niet op opleidingen. Daarom hoop ik dat mijn verhaal een inspiratie kan zijn voor anderen, zodat we de zorg net iets mooier kunnen maken. Zelfs als individu kun jij het verschil maken. Je moet daar wel een beetje eigenwijs voor zijn.