Gecompliceerde wondzorg
Op dit moment hebben we best hele complexe cliënten met wondzorg bij Vanzorgnaarbeter. Heel leuk dat wondpoli’s ook beginnen in te zien dat we net even anders werken en daardoor toch zeer moeilijke thuissituaties op de rit kunnen krijgen. Want wondzorg is zoveel meer dan de wond alleen. Omdat wij op een andere manier kunnen declareren, kunnen we dus ook samen met de thuiszorg en andere zorgverleners multidisci plinair aan de slag. We hebben Silo-groepen waarin alle zorgverleners zitten, zodat we snel en efficiënt kunnen overleggen en schakelen. Ondertussen leest de thuiszorg/huisarts mee en leert daardoor weer anders te kijken naar wondzorg. Daarnaast gaan we ook samen met de thuiszorg naar de cliënt en trainen we zo dus ook heel praktisch on the job.
Een van die cliënten staat in mijn absolute top 1 aller tijden. Overal vliegen de necrotische gaten erin, het ene knapt op en het andere ontstaat. Dwarslaesie, diabetes mellitus, de zoveelste erysipilas en een antibioticakuur.
Wondexpertise Erasmus, thuiszorg Omsorg, huisarts en dus Vanzorgnaarbeter tasten allemaal in het duister en weten
(nog) niet wat daar nu aan de hand is. Ook maatschappelijk werk, ergo, fysio en diëtiek zijn betrokken. Zorgelijk is het wel. De cliënt heeft een anti-deformatie matras, maar wil nog niet in een elektrische rolstoel. Jammer, want daarmee kun je af en toe de druk veranderen, door de stoel wat meer te kantelen. Hij heeft grote necrotische wonden op stuit, beide heupen, beide hakken en onderbenen. Ook heeft hij een actieve stalift die ik niet goed begrijp bij een dwarslaesie. Het lukt wel, maar zijn tenen komen te strak tegen de voorkant en daarvan heeft hij dan ook drukletsels op sommige tenen. Dat is dus nog ‘work in progress’ en heel langzaam hopelijk toewerken/kneden naar betere opties. Het blijft zijn lijf en zijn keus en hij draagt ook de consequenties van zijn keuzes.
Daarnaast is gestart met aanvullende voeding 2-Prepare en PROSource no Carb. Helaas dat laatste moeten stoppen omdat hij er misselijk van werd. Ondanks de fragiele situatie voelt hij zich wel sterker worden en zegt hij meer energie te hebben.
Hij heeft darmonderzoek gehad en een paar zakken bloed gekregen in verband met een laag Hb. Vanzorgnaarbeter is toen in het ziekenhuis de wonden gaan verzorgen om de afdeling en poli daarin te ontzien. Je bent daar met spoelen en al wel een paar uur bezig.
Om te kijken wat de voeding met hem doet en hoe hij er lichamelijk voorstaat, heb ik de tweede BIVA-meting gedaan (deze heb ik in bruikleen in verband met mijn onderzoek naar voeding en wonden). Een BIVA-meter wordt eigenlijk alleen gebruikt door een diëtist en soms ook op de ic van ziekenhuizen. Je meet letterlijk de voeding en conditie tot op celniveau.
Natuurlijk hoop je op fantastisch mooie resul-taten, maar dat is hier nu niet haalbaar. De BIVA -meting is dit keer uitgelezen door een arts.
Uit de meting blijkt hoe ziek hij is. Hij houdt liters vocht vast. Een beeld dat kan passen bij cardiale problemen of nierproblemen. Deze meting is dus ook naar de huisarts en poli gestuurd – in de hoop dat het hen helpt bij de diagnostiek – want zo oud is deze man nog niet.
En ik hoop stiekem dat we met deze meting sneller tot diagnostiek kunnen komen en bij kunnen dragen aan betere kwaliteit van leven.