Keukens
In 1991 heb ik mijn diploma Verpleegkunde behaald, daarvoor werkte ik al als verzorgende. Ik ben altijd al erg nieuwsgierig en leergierig geweest als het gaat om de zorg. Ik leer dan ook het best op de werkvloer, dan valt alles op zijn plek.
Ik merk dat heel veel collega’s in de zorg het fijn vinden om heel praktisch scholing te krijgen. De meeste opleidingen lijken heel theoretisch te zijn en niet altijd aan te sluiten bij de praktijk. Bij welke opleiding krijg je nu in de les te horen welk materiaal op een specifieke wond zou passen? Waar leer je compressie toepassen met drukmeting, zodat je weet wat je doet? Daar zie ik best de nodige collega’s die net starten, mee stoeien.
Daarom investeer ik in het kijken in andere ‘keukens’. Dat doe ik, maar dat gun ik mijn medewerkers ook. Ik ben van mening dat ik daardoor flexibel en buigzaam blijf; op de hoogte blijf van nieuwe ontwikkelingen en zo kan leren van andere inzichten van collega’s, en andersom.
Zo werk ik al een tijdje in de (wond) thuiszorg. Dat doe ik voor Qualityzorg, maar ook vanuit mijn eigen bedrijf Vanzorgnaarbeter. Beide werken op een andere manier, met een andere doelgroep. Ook in veel verschillende regio’s. Elke regio, elke poli, heeft weer zijn eigen wensen en werkwijze, dus is het zeer leerzaam en soms ook wat frustrerend. Niet elke poli of regio staat open voor overleg en het bespreken van opties voor behandeling.
Daarnaast ben ik ook een tijdje werkzaam geweest als wondverpleegkundige bij twee groothandelaars. Een totaal andere wereld weer, waarin het erom gaat om geen verlies te draaien. Want groothandelaars hebben het zwaar, heb ik gezien, omdat zorgverzekeraars elk jaar minder betalen en overal een plasje over willen doen. Dat maakt dat wij niet altijd meer kunnen bestellen wat we willen (en daar worden wij dan vaak ook boos om). Dat er goed gekeken moet worden dat je in een keer je hele bestelling doet, zodat er niet apart voor een rolletje verband gereden hoeft te worden. Daar is gewoonweg het geld niet voor.
Door deel te nemen aan de bijeenkomsten van het RWNR (Regionaal Wondoverleg Rotterdam) krijgen we ook een klein kijkje in elkaars keuken; er wordt elke keer een onderwerp behandeld of knelpunt. Ook dat levert inzichten en onderling begrip op.
En dan werk ik sinds kort als zzp’er vliegende kiep op de wondpoli van het Reinier de Graaf. Wat een mooie ruimdenkende en preventief werkende poli is dat. Weer een totaal andere manier van werken, waardoor ik weer zoveel leer. Een poli die openstaat voor suggesties en uitlegt waarom ze iets doen. Ruimdenkende artsen die voor een deel ook werken in het zuurstof centrum in Rijswijk, waar ik al veel out of the box wondbeleid vandaan heb zien komen, omdat daar alle worstcasescenario’s naar toe gaan. Maar dat is echt heel hard werken. Volle poli’s waar spoedgevallen nog gewoon tussendoor moeten, en de kliniek moet ook nog gezien worden. Toppers zijn het.
En ik? Ik neem al die informatie mee in de behandelingen van mijn cliënten/patiënten en de scholingen/trainingen die ik geef. Heel praktisch.